تبلیغات تبلیغات دوشنبه 28 اسفند 1396
نویسنده: Alireza Ayatollahi ( Tehran.Iran ( علی رضا آیت اللهی ( ایران.تهران ) |
دوشنبه 28 اسفند 1396
نویسنده: Alireza Ayatollahi ( Tehran.Iran ( علی رضا آیت اللهی ( ایران.تهران ) |
..
مراسم نوروز در روستای تنگی سر
.jpg)
فلسفه ی بنیانی نوروز
نوروز اصالتا" یک عید نیست ؛ یک جشن است .
در یک محل برگزار می شود
همه حقٌ شرکت در آن را دارند و باصطلاح ورود برای همه آزاد
است ؛ پس :
نمونه ای است از آزادی ، بارعام ؛ شادی عمومی
و البتٌه خاصٌ یک مردم واحد در سازمان و مدیریتی ( پادشاهی
؟ ) واحد
که در شرکت در این جشن همه با یکدیگر برابرند
و در ارتباط بین خود کاملا" به منزله برادر اند
گردآمدنی است برای :
آشتی ؛ و سرور و نشاط ؛ و آنگاه شاید :
سور : میهمانی ، شیرینی خوران ، آجیل خوران
سال 1352 یا 1353 که دانشکده علوم اجتماعی ، رشته تحصیلی
انسانشناسی و بخش مردم شناسی تازه تاسیس شده بودند دکتر محمود روح الامینی این
موضوع را نزد دکتر غلامحسین صدیقی مطرح کرد که نوروز ، ایرانی است و جشن است ؛ نه
عید و مثل سایر اعیاد ؛ اگر قبول بفرمائید و روز نوروز به دانشکده تشریف بیاورید ؛
جشنی کوچک در این محل داشته باشیم . دکتر صدیقی که واقعا" اهل علم و
ایراندوست بود بلافاصله پذیرفت و ... عکس های آن جشن نوروز که فکر می کنم پس از
دکتر صدیقی ، دکتر روح الامینی و دکتر خسروی من هم در آن سهمی داشتم همچنان موجود
است ؛ بخصوص نزد عکٌاس مردم شناسی دانشگاه تهران : فرهاد ورهرام .
نویسنده این سطور که آخوند زاده است هردوگانه ( هردو وانه
؟! ) را ترجیح می دهد :
ابتدا نوروز باستانی ؛ و پس از آن :
نوروز اسلامی به عنوان عید و ناهار خوران و عیدی گرفتن و
مابقی !
یکشنبه 27 اسفند 1396
نویسنده: Alireza Ayatollahi ( Tehran.Iran ( علی رضا آیت اللهی ( ایران.تهران ) |
کتایون ریاحی هم مردم شناس است و بسیاری از دیگر
فارغ
التحصیلان مردم شناسی نیز !
من کتایون ریاحیِ بازیگر را در یکی – دو سریال تلویزیونی
دیده بودم . امٌا وی را نمی شناختم تا دیشب که طبق معمول در اواخر شب به تماشای
تلویزیون نشستم ؛ و از حرف های آگاهانه ایشان ، هم شگفت زده شدم و هم لذٌت بردم .
امٌا وقتی شنیدم که وی تحصیلکرده ی رشته ی انسان شناسی –
مردم شناسی است بازهم بیشتر لذٌت بردم . چرا که من معتقد به مردمشناسانی واقعی در
جامعه هستم ؛ که خود از مردم اند ، صاحبمنصب مردمشناسی ! ، نیستند ؛ و عملا"
در کار مردم شناسی به نفع جامعه و نهایتا" بشریٌت عمل می کنند ...
اینکه برخی تحصیلات دکتری و فوق دکتری مردم شناسی داشته
باشند مهمٌ است ؛ امٌا چه فایده ؟ با ترجمه کردن و باصطلاح بلغورکردن گفته ها و
نوشته های مردم شناسان ینگه دنیا ؟! ...
اینکه برخی به پژوهش در علوم انسانی و مردم شناسی بپردازند
مهم تر است ؛ امٌا چه فایده ؟ با توصیف آنچه که همه میدانند برای ارتزاق روزانه و
احتمالا" اندکی هم خودنمائی و شهرت طلبی ؟! ...
و امٌا مردمشناسی که بنا بر شناخت یک مردم به آسیبهای
اجتماعیشان پی ببرد ، آن را به مسؤولین مربوط گوشزد کند ، و بتواند لااقل یک هشدار
دهنده ی مؤثر در جامعه باشد جایگاه بسیار والاتری می یابد ...
یاد دکتر محمود روح الامینی به خیر ، قبل از انقلاب در بخش
مردم شناسی دانشگاه تهران به این نتیجه رسیده بودیم که در ایران به عنوان مردم
شناسی غالبا" به دنبال گزیده ها ، عجایب و مشاهیر می روند ؛ حال آنکه :
همه مردم از مشاهیر نیستند
همه مردم از نخبگان نیستند
و مثلا" نباید در شناخت مسکن مردم یا مسکن سنٌتی فقط
به سوی خانه ی لاری ها در یزد یا خانه ی بروجردیها در کاشان رفت . باید بسراغ خانه
تیپ یا باصطلاح متداول و متعلق به عموم مردم بود ...
.... و در مردم شناسی نیز مردمشناسان فقط کسانی نیستند که
عنوان دکتری مردم شناسی ، استادی مردم شناسی ، و نویسندگی مردم شناسی دارند :
اصل بر شناخت مردم است توسط هرکس که باشد و چه بهتر که فارغ
التحصیل مردم شناسی و آگاهانه تر...
آیا کسانی که تذکره مردم شناسان ایران را تدوین می کنند نامی
هم از کتایون ریاحی و امثال وی خواهند بر د ؟! ( و این خودش یک مردم شناسی است ؛ و
یک مردم شناسیِ مردم شناسی ) .
لذٌت بردم وقتی ایشان بزرگترین مسئله اجتماعی ما را ، به
درستی ، و از یک میکروفون تاثیر گذار ، دوروئی معرفی کرد .
یکشنبه 27 اسفند 1396
نویسنده: Alireza Ayatollahi ( Tehran.Iran ( علی رضا آیت اللهی ( ایران.تهران ) |
به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در عشق‌آباد، مراسم عید نوروز در کشور ترکمنستان که بیش از 70سال زیرسلطه کمونیست‌ها قرار داشت، هر سال باشکوهتر از سالهای قبل برگزار می‌شود.
شهرها و روستاهای کشور 6 میلیون نفری ترکمنستان هم‌اکنون به مناسبت نوروز آذین‌بندی شده و به همین مناسبت مراسم‌های سنتی مختلف در حال برگزاری است.
شعر خوانی، مسابقات اسب دوانی و اجرای نمایشنامه‌ها براساس کتب تاریخی ترکمن‌ها از جمله برنامه‌های ویژه ایام نوروز در اقصی نقاط ترکمنستان است.
ترکمن‌ها در این ایام غذاهای محلی خاصی همچون «نوروز کچه»، «نوروز بامه» و «سمنو» طبخ و آنها را در اختیار مردم قرار می‌دهند.
مردان و زنان جوان ترکمن نیز در روزهای جشن، بازی‌ها و سرگرمی‌های ویژه‌ای از جمله سوارکاری ، کشتی ، پرش برای گرفتن دستمال از بلندی ، برپایی جنگ خروس ، شاخ‌زنی قوچ‌ها و بازی شطرنج برگزار می‌کنند.
به هنگام انجام این بازی‌ها و سرگرمی‌ها ، ترکمن‌ها زیادی در محل جمع می‌شوند و با تشویق‌های پی‌درپی به این مسابقات رونق خاصی می‌دهند. پوشیدن لباس نو، دید و بازدید و پریدن از روی آتش از جمله آیین‌های دیگری است که ترکمن‌ها در ایام عید نوروز انجام می‌دهند.
رسانه‌های دیداری، شنیداری و مکتوب این کشور نیز بطور گسترده مطالب و آداب و رسوم ویژه نوروز را پخش می‌کنند.
پخش مستقیم برگزاری مسابقات اسب دوانی و کنسرت موسیقی در بیابان و دشت از رادیو و تلویزیون دولتی ترکمنستان از جمله برنامه‌های ویژه ایام نوروز در این کشور است.
درایام عید نوروز بیش از 90درصد از برنامه رسانه‌های شنیداری و دیداری این کشور به این مناسبت اختصاص دارد و مجریان نیز با قرائت اشعار شاعران ترکمن در زمینه نوروز و آمدن فصل بهار جلوه خاصی به این ایام می‌دهند.
مضمون برخی از اشعار ترکمن‌ها در زمینه درخواست بارش باران و داشتن سالی خوب و پرمحصول برای کشاورزان از خداوند متعال است.
به‌نظر می‌رسد، حاکمیت 70ساله روس‌ها بر مردم این منطقه تاثیری در برگزاری آیین‌های سنتی ترکمنستان نگذاشته است هر چند که به گفته ریش‌سفیدان ترکمن این مراسم هم‌اکنون همانند دوران قبل از تسلط کمونیست ها برگزار نمی‌شود.
ریش‌سفیدان ترکمن معتقدند که بابرگزاری مراسم اعیاد دینی همانند عید قربان و عید فطر باشکوهتر از نوروز برگزار می‌شود ولی حداقل از 3 سال قبل برگزاری مراسم ملی نوروز نیز پررنگ‌تر شده است.
ترکمن‌ها برگزاری مراسم نوروز را بازگشت دوباره به سنت‌های گذشته خود میدانند و معتقدند که برگزاری این گونه مراسم در کنار اعیاد اسلامی از مشخصه‌های ترکمن‌ها می‌باشد.
دولت ترکمنستان یک سال پس از استقلال از شوروی در سال 1992میلادی نوروز را به عنوان یکی از اعیاد ملی خود اعلام کرد.
«صفرمراد نیازاف» رئیس جمهوری سابق ترکمنستان که بصورت جدی سیاست بازگشت به سنت‌های کهن را در کشور خود دنبال می‌کرد نوروز را یکی از قدیمی‌ترین اعیاد ملی ترکمن‌ها معرفی نمود.
وی گفته بود که‌اجداد ما نوروز را به عنوان آغاز سال نو جشن می‌گرفتند و در 3 هزار سال پیش در نوشته‌های «اوستا» عید نوروز به‌عنوان سال نو برگزار شده است.
ترکمن‌ها برای غنابخشیدن به عید نوروز 2 جشن روز زن و جشن بهار را نیز به ایام نوروز پیوند داده و 3 جشن «نوروز، بهار و زن» را در آخرین روز اسفند و 2 روز اول سال شمسی جشن می‌گیرند.
انتهای پیام/ح
یکشنبه 27 اسفند 1396
نویسنده: Alireza Ayatollahi ( Tehran.Iran ( علی رضا آیت اللهی ( ایران.تهران ) |
اقلام اصلی آجیل مثل نخودچی – کشمش و تخمه تقریبا" در
همه جا یکی بود ؛ امٌا برخلاف آنچه که امروز ممکن است تصور شود آجیل در همه جا
اقلامی کاملا" مشابه نداشت . مثال :
زمانی که در سالهای 1351 و 1352 در روستاهای غرب کرمان و
شرق رفسنجان پرسه ی پژوهشی می زدم متوجٌه شدم که در آجیل بعضی از خانواده های
روستائی و بخصوص ایلیاتی آن منطقه نه تنها کشک بلکه قره قوروت هم وجود داشت ؛ و
حتی به آن قره قوروت که به رنگ کرم روشن بود قره قوروت آجیلی می گفتند .
در آجیل برخی از خانواده های برخی از آبادیهای روستائی
منطقه از شاهدانه – گندم بوداده – کنجد و خشخاش استفاده کرده بودند و آجیل خود را
یک آجیل روستائی معرفی می کردند . هم ایشان « قوٌتو » را پودر یا به زبان خودشان
کوبیده ی چنین آجیل هائی برای سالخوردگان ذکر می کردند . پس آجیل به این اعتبار به
دونوع تقسیم می شد :
آجیل شهری ( که بیشتر از دانه درشت تر ها و گرانتر های
خریداری شده بود )
آجیل روستائی ( که بیشتر از دانه ریزترهای تولید محلی و به
صورت خودمصرفی بود )
در پَرسه هائی پژوهشی که در نیمه نخست دهه 1360 از شرق
قزوین تا غرب کرمان داشتم متوجٌه شدم که بسیاری از روستاها نوعی آجیل ( ساده ) خاص
خودشان را داشتند که غالبا" متکی بر محصول محلٌی بود و برای آنکه از دیگران
متمایز باشند آن محصول را به دیگران نمی فروختند ! مگر کار به منٌت کشیدن بکشد .
شاید از آنجا باشد که در تهران قدیم که از مجموعه ای از
روستاها تشکیل می شده است این ترانه هجویه برعلیه مردم دردشت وجود داشته است :
منٌت کش دردشتی
دیشب چه دردی داشتی ؟
آفتابه بر میداشتی
دور حیات میگشتی
داد می زدی :
منٌت کش !
منٌت کش !
و به قرار معلوم دردشتی هم در پاسخ این هجویٌه سروده است :
منٌت کش رشیدم
آبگوشت برات کشیدم
نیومدی سرکشیدم
بر سر تا پات شا ...
ببخشید ! خسته شدم ؛ انشاء الله بعدها اگر عمری بود ادامه
می دهم ! .
نوروز 97 مبارک . همه ی عمرتان بهاری باد
كلٌیات.سایت.نویسنده
(168)
پزشكی سنٌتی
(52)
اقتصاد.بازرگانی.بیمه
(189)
معماری . هنرها
(79)
زبان.ادبیات.آموزش
(242)
تاریخ.دین.روحانیت
(215)
تاریخ . دولتمردان و سیاستمداران
(62)
تاریخ.صاحبمنصبان و سایر
(77)
محصولات كشاورزی .
(30)
گردشگری
(11)
جشن ها.نوروز.و...
(67)
عزاداریها.هیئت ها.روضه خوانی ها.,..
(45)
مراسم مذهبی
(121)
مراسم قالی شویان
(9)
شعائر زندگی:تولد.ازدواج ..
(25)
لباس
(38)
خوراكیها و تغذیه
(83)
تفنن و سرگرمی
(37)
طبقه بندی نشده
(3)
یادداشت های آموزشی - پژوهشی فرهنگی
(19)
خاطرات و تاریخ شفاهی با مدد از تاریخ كتبی
(12)
شعر و ادبیات محلی
(5)
یادی از بزرگان دین و مذهب و علم و دانش
(5)
مباحثی علمی و تجربی در حوزه مدیریت و علوم اقتصادی
(4)
